VISAGIE

(voor de Dit is de Dag-uitzending van 23 februari over talkshows, armoede en de film De Goede Dood, naluisteren)

Vandaag in de talkshow een doofstomme

die vraagt hoe rijk we ons voelen, maar

voor we daar over praten, is er de stoel voor

de spiegel, de lampen eromheen, ik laat me

leiden. De potjes, potloden, spuitbussen;

nodig voor de show, de show die bestaat om

in te praten. Want we willen verhalen horen,

boeken lezen, films kijken. Ik sluit op verzoek

mijn ogen, ik voel een kwast strijken, het is

de muziek in het circus waar ik tegen ageer

en ik speel mijn rol, want voor je het weet ben

je ziek of dood, doodsbang. Of ik even opzij

wil kijken, ik zie een nevel, er wordt gespoten.

Nog een laatste streek met de kwast over mijn

gezicht. Een haar kriebelt in mijn neus, ik voel

een vraag opkomen als een niesbui, en met

onbedekt gezicht zie ik 'm in de spiegel:

waarom bent u zo arm.