KRUISPUNT

Het licht al op groen, je knieën op slot,

je blik naar beneden: zwart asfalt, witte

strepen. Nergens een teken dat de weg

verlicht zodat je zien kunt of je passen

je brengen naar dagen als woestijnen

of weken als ondergelopen uiterwaarden. 

Alleen in jou het gewicht van de toekomst,

dat je vooruit moet verplaatsen en dat

je zelf op moet vangen door je ene voet

voor je andere te zetten, voor je andere

te zetten, voor de stinkende hete auto’s

langs. Alleen dan weet je hoe zwaar

het is. Elke stap lichter, elke stap

dichter bij de plek die je beweegt.

bij kunstwerk de Waagschaal van Bouke Groen