4.5.14

GRONDVERZET

Tussen de stenen was er een die
me greep, mijn voet, ik (schoenen
moeten gehaald een nieuwe jas
tegen de kou brief op tijd
thuis lukt niet
meer)
 
kom terecht in een straat met op blote
voeten onze rillende kinderen die nooit -

laarzen klinken hard op de keien, klank
van namen die vermorzeld worden.

De adressen blijven over.

Bedek onze hele weg met struikelstenen.       


Dodenherdenking 4 mei 2014