10.9.13

VERSLAG UIT HET ONDERGRONDSE

 9 september 2013 live geschreven tijdens gemeenteraadsvergadering Zutphen

Ik spreek tot u namens een wijk die u nooit noemt,
ver onder de stralende kroonluchters, de vrolijk gekleurde
stoelen, dieper dan de glanzende vloeren, waar de spelregels
voorschrijven dat verdiepende vragen niet toegestaan zijn,
alleen verhelderende. Als u ons wilt vinden, moet u niet aan
tafel, maar onder tafel, en verder. Bellen en fluitjes klinken
hier niet door, al dan niet verstuurde brieven worden hier
niet gezien, papierloos vergaderen is onze grondhouding,
net als downloaden, wij hoeven niet sneller te praten
om binnen drie minuten te blijven.

Waar boven de consequenties altijd onduidelijk lijken
te blijven, hier beneden zijn ze dat wel, hier worden
antwoorden gegeven nog voor de vragen gesteld worden,
wij weten wat de gevolgen van besluiten zijn voor de
ozb, de buurman zal ze zo uitdelen.

Hier zijn we net als op uw publieke tribune gewoon
blijk te geven van emoties, we zijn afwisselend blij,
wanhopig, strijdlustig, gefrustreerd, bezorgd, boos,
deze leidingen knappen en versmelten tot een kolkend
hete gemoedstoestand zonder natuurlijk rustmoment,
maar wat er onder de grond gebeurt blijft onzichtbaar.

Behalve op maandagavond, dan wordt de hoge spanning
soms even zichtbaar als rode gloed in de toppen van
de zwarte scheuten die uit de tafels groeien.


4.9.13

EEN TITEL of HENRIETTE POLAK EN IK

Een plek waar ik de echo van mijn woorden kan
horen voor ik ze geschreven heb, harmoniërend
met bestaande bebouwing en een eigen karakter.
Een plek waarvan de ligging ten opzichte van de
zon optimaal benut is, uitzicht op blauwe hemel
vanuit een torenkamer, waar ik in het donker
durf te lopen, met volwaardige voorzieningen.
Een plek die mij een beschermeling maakt.

Een plek die een symbolisch bedrag waard is
waar ik mijn fortuin kan opmaken, om mooie
dingen te verzamelen, waarvan ik de opening
nog mee kan maken, waar ik opnieuw geboren
kan worden, met goede ontsluiting via openbaar
vervoer en voldoende parkeergelegenheid.

Een plek waar ik op kan navigeren, een plek
die ik steeds opnieuw kan ontdekken, waar
ik me af kan duwen. Een plek die ik maak
door er een titel boven te zetten.

Voor festival Verhalen aan Boord