Veel mensen vragen me hoe het 'nou' is om stadsdichter te zijn. Het antwoord verschilt per persoon, locatie en stemming. Een overzicht:
- Een geweldige eer. Het is goed te weten dat er steeds mensen op je werk wachten.
- Goed. Hoe is het met jou?
- Niet zo heel anders eigenlijk. Ik doe wat ik doe, maar nu voor een stad.
- Vreselijk. Het is beangstigend te weten dat er steeds mensen op je werk wachten.
- Nog een biertje?
Nadat ik hersteld was van de feestelijke avond waarop bekend werd gemaakt dat ik in 2013 en 2014 stadsdichter van Zutphen mag zijn, ben ik toch maar aan het werk gegaan. Ja.
Marco Mout daagde me uit de eerste stadsdichter te zijn die Twittergedichten publiceert. Ik neem die uitdaging graag aan (hashtag #tgz). Verder is dagblad De Stentor, editie Zutphen zo vriendelijk een speciaal hoekje aan mijn stadsgedichten te wijden. Daar mijn complete inzending voor de stadsdichterswedstrijd. Ook de Zutphense Koerier doet lekker mee: mijn eerste stiftgedicht (zie onder, klik voor groot) werd daarin onlangs gepubliceerd. Volg me op Facebook voor deze en andere plannen die ik voor de komende twee jaar heb. Zo verschijnt in de Boekenweek mijn eerste ansichtkaart met een gedicht, verfraaid door een kunstwerk van Wiets Stavast, vormgegeven door de immer flexibele Erik Besaris en gedrukt door Wöhrmann Print Service. Mijn tweede optreden als stadsdichter was tijdens het straatartiestenfestival Zutphen (gedicht vanaf 8.30). Check mijn agenda (rechts) voor komende optredens.
Tot zover. Tot morgen!
